مقایسه استحکام ریزکششی باند بین چندکور کامپوزیتی و سیستم باندینگ و فایبر پست dt light

زمینه و هدف: ثبات و گیر سیستم پست و کور در موفقیت ترمیم نهایی یک فاکتور کلیدی محسوب می شود . هدف از این مطالعه تعیین گیر چند نوع کورکامپوزیتی و سیستم باندینگ بر استحکام کششی باند بین انواع کور و یک نوع پست فایبر بود.   روش بررسی: به منظور بررسی اتصال کور کامپوزیتی به پست تعداد ۶۰ عدد پست فایبر کوارتز dt light ، بر اساس نوع باندینگ و نوع ماده کور به شش گروه تقسیم شدند: گروه a : heliomolar flow+seal bond ، گروه b : heliomolar flow+se bond ، گروه c : valux plus+seal bond ، گروه d : valux plus+se bond ، گروه e : corecem+seal bond ، گروه f : .corecem+se bond پس از طی 5000 سیکل حرارتی ( 0 c 55-5) و برش طولی از هر نمونه ۴ مقطع به ضخامت یک میلی متر به دست آمد. برش ها جداگانه در دستگاه تحت نیروی کششی قرار گرفت. سطح شکست توسط استریو میکروسکوپ بررسی و نوع شکست تعیین شد. one-way anova و tukey hsd برای آنالیز آماری داده ها (05/0 p< ) مورد استفاده قرار گرفتند.   یافته ها: تاثیر کور کامپوزیتی و نوع باندینگ مستقل از یکدیگر نبود. کاربرد seal bond ، کامپوزیت هیبرید (valux plus) به طور معنی داری استحکام باند بیشتری داشت (05/0 p< ). درحالیکه با کاربرد se bond استحکام باند کامپوزیت هیبرید از دو گروه دیگر کمتر بود (05/0 p< ). نتیجه گیری: استحکام باند، تحت تأثیر نوع کامپوزیت و نوع سیستم باندینگ و ترکیب این دو نوع قرار دارد به طوری که یک کامپوزیت واحد ممکن است با کاربرد باندینگ متفاوت رفتار متفاوتی نشان دهد.